ฉันรักคนๆนึง แต่ฉันก็ไม่รู้จะทำยังไงดีให้เธอได้รู้ ความรู้สึกของฉันสักที่ ฉันเคยคิดว่าสักวันฉันคงทำให้เธอมองเห็นความรู้สึกของฉันบ้าง แต่เปล่าเลยเธอไม่เคยมองเห็นมันสักครั้งฉันอึดอัดที่จะต้องเก็บความรู้สึกของฉันไว้คนเดียว ฉันก็เลยหาที่ระบายมันออกมา ฉันเลยเลือกที่จะเขียนความรู้สึกของฉันไว้ที่ตรงนี้ ฉันรู้ว่าเธอคงไม่มาอ่านหรอก แต่ฉันคิดไว้ว่าสักวันหากเธอจะไปจากฉัน หรือเราไม่ได้เจอกันฉันจะให้เธอได้รับรู้ความรู้สึกของฉันที่มี มันอาจจะดูตลกมากกับสิ่งที่ฉันทำ แต่มันคงเป็นอย่างเดียวที่เธอสามารถรับรู้ใจของฉันบ้าง หากวันนี้ที่เธอนั่งอ่านข้อความ จากบล็อกนี้ เราก็คงจะกลายเป็นคนไม่รู้จักกันแล้วก็เป็นได้ หรือไม่เธอก็กำลังจะทิ้งฉันไปหากได้รู้ความจริงทุกอย่างจากฉัน
ฉันเคยคิดที่จะไม่บอกเธอว่าฉันรู้สึกยังไงกับเธอ ฉันเคยคิดที่จะเก็บความรู้สึกเหล่านี้ไว้ แต่เมื่อลองคิดดูแล้ว หากฉันไม่มีโอกาสบอกเธอออกไปว่าฉันรักเธอ ฉันจะต้องเสียใจไปตลอดแน่ๆเพราะทุกอย่างมันคือความไม่แน่นอน แต่วันนี้แค่ไห้ฉันได้บอกความรู้สึกของฉันแค่นี้ก็พอแล้ว เธอจะคิดกับฉันยังไงก็ตามฉันจะไม่เสียใจเลยอย่างน้อยฉันก็ได้พูดคำที่ฉันต้องการจะพูดเพื่อให้กับเธอ อยากให้เธอได้ยินว่ารักแค่นั้นก็พอ.
พี่เฟิน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น